İş yerinin merkezi bir yerde olması. Maaşlar zamanında yatar.

Kariyer olanakları sınırlı, yöneticilerin tek bir amacı var: minumum zamanda maksimum iş yaptırabilmek.
Prim uygulaması var deniyor ama prim ödeme olmuyor. Yine fazla mesai uygulaması var deniyor ama yöneticiler fazla mesai formlarını nadiren imzalıyor. Çalışanlar arasında bilgi paylaşımı en alt seviyede. Çalışanlar arasında bariz gruplaşmalar var. Ön lisans mezunları bile kendini çok vasıflı ve şirketi kurtaran kişi olarak görüyor. Çalışanlar sürekli birbirini çekiştirerek şirket içinde gereksiz gerilimlere sebep oluyor. Tüm bunlar olurken yöneticiler her şeye şahit oldukları halde etliye sütlüye dokunmuyorlar.

Çalışanlara sadece iş yaptırılacak kaynak gözüyle bakmayın. Bir yönetici olarak astlarınıza karşı çok fazla yükümlülüğünüz var ama hiç bir şeye karışmayarak her şeyi oluruna bırakıyorsunuz. Firma sahibine iyi görüneceğiz diye personellerinizi çok mutsuz ediyorsunuz.